σελίδα 7                          Θοδωρής Καστρινός       

                         Ο εφιάλτης έφτασε νωρίς                             σελίδα 8

 

 

Και πως να μη γίνει δηλαδή. Γνωστά πράγματα που ακούγονται σχεδόν χωρίς αλλαγές και χωρίς τίποτα καινούργιο σε όλες τις συσκέψεις τα τελευταία χρόνια. Περισσότερα περιμένει να ακούσει κανείς στις συναντήσεις στρατηγικού σχεδιασμού της επόμενης χρονιάς παρά εδώ με τις γενικότητες και τις αοριστίες.

Αυτή η δεκαετία θα είναι αρκετά κουραστική. Μοιάζει με περίοδο αναμονής. Κάτι σαν γκαστριά, που το αποτέλεσμα θα φανεί αργότερα.

Η σύσκεψη είχε τελειώσει. Οι τεχνοκράτες είχαν αποσυρθεί και είχαν μείνει μόνοι τους. Ήταν η ώρα του καθιερωμένου κοκτέιλ που ακολουθούσε τις ετήσιες συσκέψεις. τότε γίνονταν και οι ουσιαστικότερες συζητήσεις.

-Πως σου φάνηκε η απόφαση για το χτύπημα στη Σερβία ;

-Να σου πω. Δημιούργησε περισσότερα προβλήματα από ότι η επιχείρηση στο Ιράκ, όμως ήταν επιβεβλημένο να γίνει. Πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους ότι έχουμε μπει στη νέα εποχή.

-Νομίζω πως οι επιλογές και η τακτική δεν ήταν οι καλύτερες.

 

 

 

-Δεν θα διαφωνήσω. Πάντα υπάρχουν ζητήματα. Πάντα τα πράγματα μπορούν να γίνονται καλύτερα. Τι να γίνει βλέπεις δεν είναι όλα προβλέψιμα. Πάντως ο στόχος επιτεύχθηκε. Και στο κάτω-κάτω πόσοι νομίζεις πως κατάλαβαν τις παραλείψεις και τις απροσεξίες.

Λίγο πιο δίπλα η κουβέντα είχε πάρει άλλο δρόμο.

-Πιστεύω ότι γίναμε ρεζίλι. Δεν έπρεπε να ρίξουν ούτε ένα αεροπλάνο. Ήταν απαράδεκτα τα όσα έγιναν.

-Κοιτάξτε, ουσιαστικά πετύχαμε όλους τους στόχους. Η Ευρώπη έγινε κουρέλι. Η παντοδυναμία μας έγινε αποδεκτή από όλους. Τα αγροτικά μας προϊόντα θα κατακλύσουν τις αγορές ύστερα από την μόλυνση ολόκληρης της Ευρωπαϊκής ηπείρου λόγω των βομβαρδισμών. Ο ΟΗΕ εκμηδενίστηκε. Το δολάριο είναι ο απόλυτος κυρίαρχος. Τα νέα όπλα έδειξαν την τεράστια διαφορά τους από  τα παλιότερα. Ελάτε δεν είναι και τόσο απελπιστικά τα αποτελέσματα.

-Παρ’ όλα αυτά απέχουν πολύ από το τέλειο. Την απόλυτη εικόνα που έπρεπε να δώσουμε. Και νομίζω πως μεγάλη ευθύνη έχει ο ανόητος, ο Πρόεδρος. Τι αποτυχία ήταν αυτή η επιλογή!

 

γύρισε σελίδα >>